De Belgische videomaker, cineast en beeldend kunstenaar Nicolas Provost weigert zich te verbinden aan een specifiek genre. Zijn werk wordt wereldwijd vertoond en tentoongesteld op  zowel platforms voor de beeldende kunsten als filmfestivals. Tijdens de Twente Biënnale presenteert Provost een bekroond videowerk waarin hij het horrorgenre uit de cultfilm analyseert middels een angstaanjagend collage van typische horrorbeelden en clichés. Nicolas Provost was winnaar van de Tiger Award tijdens het Rotterdam Film Festival 2011.

Long Live the New Flesh (België, 2009, 14'19" HD video)
Cinema is het hoofdonderwerp en een basisingrediënt van Nicolas Provosts oeuvre. In korte, poëtische video's zonder plot of conventionele structuur recycleert, analyseert en manipuleert Provost de beelden, codes en grammatica van de filmtaal. De esthetische kracht van het beeld speelt een hoofdrol; Provosts video's belichten cinematografische conventies op een analytische manier, maar zijn daarbij ook bewust op schoonheid, emoties en ervaring gericht. Zijn werk bevindt zich daarmee op het raakvlak tussen beeldende kunst en cinema en speelt bewust met het discours dat eigen is aan beide werelden.

In 'Long Live the New Flesh' neemt Provost deze keer het horrorgenre onder handen. Typische beelden uit cult-horrorfilms worden in een afschrikwekkende, verwrongen collage achter elkaar geplaatst. Heel wat typische horror-elementen en clichés passeren de revue: de bezetenen, de monsters en de slachtoffers die buiten zichzelf raken van angst; bloed, slijm, kettingzagen en vervormde ledematen. De manipulatie van het beeldmateriaal voegt een aspect van verregaande vervreemding toe. De beelden zijn extreem verhaspeld en vervormd: ze worden gedissecteerd, lijken in elkaar op te lossen of elkaar letterlijk op te vreten. Samen met de verhakkelde soundtrack voegt dit een extra emotionele dimensie toe – de toeschouwer beleeft in een korte tijd het complete scala van gevoelens horend bij het horrorgenre. De titel van het werk is een letterlijk citaat uit David Cronenbergs cultfilm 'Videodrome' waarin videotechnologie en het menselijk lichaam organisch in elkaar overgaan; dit thema van vervorming en versmelting wordt door Nicolas Provost op een extreme manier doorgevoerd, in een ultieme uitvergroting en apotheose van de beeldtaal van een filmgenre.

Belgian video director, film producer and artist Nicolas Provost has won many prestigious festival awards for his experimental short films. At the Twente Biënnale he presents an awarded video work, which explores the horror genre of the cult film by creating a disturbing collage of horror clichés.

http://www.nicolasprovost.com